Zaterdag trad Elinkwijk 3 aan tegen het derde van Zwaluwen Utrecht. De koploper tegen de nummer negen van de competitie: op papier schreef menig criticus de drie punten al toe aan de Elinkwijkers. Toch moet daarbij gezegd worden dat Zwaluwen bezig was aan een aardige reeks, met onder andere overwinningen op medekoploper DWSV en regerend kampioen Maarssen.
Onderschatting
Toch leek er sprake van enige onderschatting aan het begin van de wedstrijd. Elinkwijk kwam moeilijk aan voetballen toe. Omdat het middenveld kort werd gedekt werden de Zuilenaren gedwongen tot de lange bal, of ongevaarlijk balbezit achterin. De dominantie was dan ook slechts schijn.
Vrijwel het gehele team werd bovendien op felheid afgetroefd, waardoor Zwaluwen er meerdere keren gevaarlijk uitkwam. Elinkwijk stelde daar – dankzij een gebrek aan creativiteit – bedroevend weinig tegenover. Het duurde dan ook niet lang voor de gastheren profiteerden en de voorsprong pakten. Een uitbraak over de rechterflank werd uiteindelijk tot de één-nul gepromoveerd. Trainer Hans Tersteeg greep in, maar zijn omzetting in de verdediging had niet het gewenste effect. Niet veel later belandde een crosspass vanaf Elinkwijks rechterzijde achter de verdediging en wist ook keeper Nick Tersteeg de daarop volgende inzet niet te keren. Dus stond Elinkwijk voor de zware taak om terug te komen van twee doelpunten achterstand. Het gezicht van trainer Tersteeg stond op onweer toen de scheidsrechter de eerste helft ten einde bracht.
Efficiëntie
De donderspeech die in de kleedkamer moet zijn gehouden leek echter weinig effect te hebben gehad, want ook na rust kon Elinkwijk geen vuist maken. Tot overmaat van ramp moest de doelman van de Zuilenaren afhaken, na een harde botsing bij de tweede goal. Hij werd vervangen door vleugelspeler Erik Zonnenberg, die voor de gelegenheid het keeperspak aantrok.
Zonnenberg zou een verdienstelijke tweede helft keepen, maar kon weinig doen tegen de efficiëntie van Zwaluwen. In een tijdsbestek van zo’n twintig minuten leek alles wat hun voorhoede aanraakte in goud te veranderen. Zo bouwden de gastheren hun voorsprong snel uit naar een ruime vijf tegen nul, ondanks dat Elinkwijk iets beter was gaan spelen.
Eretreffer
Deze rampzalige periode leek de bezoekers dan eindelijk definitief wakker te schudden. Elinkwijk begon druk te zetten en belegerde het doel van de tegenstander in een langdurig wanhoopsoffensief. Erg succesvol leek dit echter niet te worden, tot spits Danny Stigter na een mooie steekbal de bal voor het intikken had. De spits, die zijn rentree maakte na een mislukt voetbalavontuur in Japan, faalde niet en bracht toch nog een eretreffer op het scorebord.
De Elinkwijkers probeerden gebruik te maken van het, maar wisten uiteindelijk – ondanks een spectaculaire halve omhaal van Martijn Horbach – weinig gevaar meer te stichten. Tegen het einde van de wedstrijd sloeg Zwaluwen nog een keer toe op de counter. Uit een corner werd de afvallende bal opgepikt en wist de spits van dienst na een razendsnelle uitbraak de bal uiteindelijk tegen de touwen te werken. Het was zijn derde van de avond en de spits zou uiteindelijk de wedstrijdbal mee naar huis nemen.
Concurrentie
Door het puntenverlies raakt Elinkwijk de koppositie kwijt, al is DWSV dankzij een nog te spelen wedstrijd nog wel binnen bereik van de Zuilenaren. De nederlaag van deze week is echter een flinke aanslag op het doelsaldo, terwijl verschillende concurrenten juist met grote cijfers wonnen. Het blijft ongekend spannend in de competitie, met de gehele top acht op slecht zeven punten van de koploper. Het lijkt dan ook essentieel voor Elinkwijk om de vorm van het begin van het seizoen snel te hervinden. Volgende week komt de regerend kampioen op bezoek. Een overwinning zou een sterk signaal afgeven aan de nabije concurrentie.
