Elinkwijk was na DOS en Holland zijn derde club in zijn derde voetballevensjaar. Het was niet zijn keuze. ,,Mijn moeder vertelde me dat na een telefoontje van de trainer van Elinkwijk E2. ‘Jij gaat daar ergens voetballen!’, zei ze.” Weer een seizoen later was hij D-pupil van PSV. De overstap naar de beloften van Ajax was wel zijn keuze en inmiddels is de 19-jarige middenvelder international en jagen de echt grote clubs op zijn handtekening. Omdat we een samenwerkingsverband zijn aangegaan met Ajax, bezoek ik met zijn trainer van Elinkwijk E2, Hassan Immousaten, Riechedly Bazoer.
Bazoer ziet Hassan en even is De Toekomst Zuilen. Een aantal momenten springt eruit: Riechedly schaterlacht om oude foto’s, springt op als wij het een goed idee vinden dat hij zijn broer Irchandly erbij haalt en als het over ‘Hansie’ van Holst gaat (‘strenger’!) straalt hij.
,,Kijk, Quincy, het bijtertje, en hier: Ignacio! Ik zie ze soms nog wel eens…” Hassans ogen twinkelen trots. Het jaartje Elinkwijk is Bazoer zeker bijgebleven. ,,Ja, Quincy was een bijtertje. Jij was rustig. Je viel niet op omdat je goed kon kappen en draaien. Daarmee haalden vier andere jongens uit de groep een jeugdopleiding van een bvo. Jij viel op omdat je al zo intelligent speelde. Je wist toen al het moment om in te spelen, en hoe hard of zacht je de bal moest spelen.” ,,Hij sprong er direct uit”, bevestigt Irchandly – zes jaar ouder dan Riechedly. ,,Zo knap. Wat je nu in de F1 van Ajax ziet.”
Vrijheid
,,Ik ging voetballen omdat mijn broer dat graag wilde. We woonden in de Betonbuurt, in Zuilen. Daar ben ik geboren, net als hij en onze twee zusjes. Hij vroeg me altijd mee. Ik wilde alleen maar voetballen, leefde op straat. Mijn ouders vonden het best. Die vrijheid, dat was geweldig. Geen verplichtingen. Dat ik een shirt aan kreeg van DOS, echte voetbalschoenen en een echte wedstrijd speelde, had ik niet eens door. Als ik maar kon voetballen.” ,,Je was nog veel erger dan ik. ’s-Ochtends om half zeven ging je al naar de kooi en ’s-avonds na het eten, om half acht, weer. En toen we verhuisden, bleef je je kooi trouw. Jij hebt er echt voor gebloed.” Hassan wijst naar het scheenbeen van zijn pupil. Riechedly grijnst: ,,Gudelj”.
Irchandly vertelt onaangedaan verder: ,,Bij DOS was al snel duidelijk dat je veel beter was en het volgende jaar speelde je als F’je in de E1 van Holland. En het duurde niet lang voor Elinkwijk belde. Ik begrijp trouwens best dat overal in de media, zelfs op Wikipedia, Elinkwijk als je eerste club wordt genoemd. Daar maakte je de stap.”
Hiddink
Hassan: ,,Klopt. Al heb je maar een jaartje bij ons gespeeld. Toen gingen we naar PSV, waar je een wedstrijdje mocht spelen. Je scoorde vier of vijf keer. Gaf Hiddink je een hand. Ik zie nog je gezicht. Kreeg kippevel toen je even later stamelde ‘dat was Hiddink’. Zo deed Hiddink dat bij de jeugd en ik denk dat dat de doorslag heeft gegeven. Want ook Ajax en Feyenoord wilden je hebben.” ,,Ja, weet je nog die man die altijd bij ons floot en dan namen doorgaf. Hoe heette die ook al weer?” Hassan: ,,De naam weet ik even niet, maar een echte scout was hij zeker niet.” Irchandly, die tegenwoordig ook formeel diens broertjes zaken behartigt, weet het precies: ,,Een tipgever!”
Niet breed
,,Ik rij nog altijd langs Elinkwijk als ik vanuit Utrecht naar Amsterdam ga, ‘mijn oude cluppie’. Ik herinner me veel aardige mensen, open mensen. Wij hadden het niet zo breed en jij of Hans haalde me dan vaak op voor uitwedstrijden. Soms best ver weg.” ,,Roermond! Daar hadden we een keer een toernooi. Belde ik aan. Jij en je moeder lagen nog te slapen. Je moet mee, schreeuwde ik! En hop-hop, daar gingen we.”
,,Ik trainde je op m’n gevoel, Hans was strenger…” ,,Ja, strenger. Ha ha, dat kun je wel zeggen. Hansie was streng. Te laat of niet trainen, niet spelen. Dat maakte wel indruk op me. Net als mijn broer, in de kooi. Als ik een duel had verloren, kreeg ik flink op mijn kloten. Daar heb ik veel aan te danken.” ,,Ja, voor voetbalinhoudelijke gesprekken moest je bij je broer zijn. Jullie ouders waren daar niet zo van, he?” De Bazoers lachen broederlijk.
Doener,,Komt het door die strenge Hansie en je broer dat je weinig foute keuzes maakt?” Irchandly is zijn broertje voor: ,,Het is als met een examen. Als je alle antwoorden van tevoren krijgt, is het makkelijk. En hij heeft alles. Mentaliteit, talent, hart.” ,,Intuïtie”, noemt Riechedly het dankbaar. Irchandly predikt: ,,We zijn gelovig. Het is talent. Maar dat kan hij zelf prima vertellen.” Riechedly knikt. Irchandly slaat met een vuist op zijn hart. ,,Hij heeft veel meer talent. Ik heb vooral met het hart gevoetbald en via de B1 van Elinkwijk nog RKC gehaald. Nu moet ik gaan kickboksen… deze buik, dat kan echt niet meer.”
,,Je was bij ons in de E’tjes al een doener. Stil, dankbaar, timide, maar wel een doener.” ,,Ja, Riechedly is meer mijn vader, ik meer mijn moeder. ,,Klopt wel. Ik ben ook nooit naar een trainer gestapt om te klagen of te vragen waarom ik niet speelde. Nu ik er even naast sta ook niet. De trainer is eerlijk en we hebben een goed gesprek gehad. Hij maakte na drie mindere wedstrijden van mij een andere keuze. Dat is moeilijk, net nu de prijzen worden verdeeld.” Irchandly: ,,Zo’n dipjehoort bij een voetballeven. Dan moet je mentaliteit tonen. Als je niet valt, kun je niet opstaan.”
Rondootje
Dan, als het over het spelletje binnen de lijnen gaat, is Riechedly de timiditeit voorbij: ,,Neem het laatste rondootje deze training. Eén keer raken. Dat ging veel beter dan de rondootjes daarvoor, waarbij we de bal twee keer mochten raken. Als je weet dat je de bal maar één keer mag raken, kijk je eerder vooruit welke mogelijkheden er zijn. Als je twee keer mag raken, heb je de neiging eerst aan te nemen en dan te kijken. Of als er iemand op je afkomt, dan speel je ook in één keer. Zo werkt het blijkbaar in het hoofd van een voetballer.Terwijl twee keer raken mag, niet moet. Als twee keer raken mag, is één keer vaak toch beter, makkelijker. Veel sneller.”
Leiderstype
Hassans wens is vader van de gedachte dat Bazoer – Riechedly welteverstaan – ‘de toekomstig leider van Oranje’ kan worden. Irchandly hoopt het, ,,maar verandert je karakter nog na je negentiende? “ ,,Door ervaring kan ik denk ik wel tot een leiderstype uitgroeien. Nu ben ik nog veel met mezelf bezig. Maar tot nu toe zijn al mijn keuzes goed uitgepakt. Ik ben nu al veel sterker in mijn hoofd. Drie jaar geleden, toen Manchester City me wilde hebben, nog niet. Nu ben ik eventueel ook mentaal klaar voor een grote sprong. We zullen zien wat de zomer brengt.”
Kampioen
,,En als PSV kampioen wordt?”, vraagt Hassan, ,,is de overstap van PSV naar de beloften van Ajax dan niet alsnog fout uitgepakt? ,,Nee, zeker niet. Ook dan heb ik zeker geen spijt van mijn keuze voor Ajax. Alle credits voor de mensen bij PSV, maar hier bij Ajax zet ik de stappen die ik nog wil zetten. Precies zoals we in een stappenplan hebben afgesproken. Wij worden trouwens wel kampioen, want wij gaan winnen en dan zijn we kampioen. Bovendien: wij hebben het best gepresteerd dit seizoen en we hebben van PSV gewonnen.”
